شنبه هفته قبل(یا شنبه همین هفته برای اونا که الان تو ایرانن) ساعت 10 صبح یک نامه تهدید آمیز برای دکتر چیتاله رئیس کالج ما (رفیق شیش خودمه) اومد که متن نامه عملا بدون یک لغت کم و کاست به شرح زیر و فقط برای تنویر افکار عمومی و خصوصی قرار داده میشود.

««فقط تا ساعت 13:30وقت دارید که 3 بمب جاسازی شده در کالجتون رو شناسائی کنید تا قربانی نشید.این بمب گذاری در ادامه بمب گذاریهای شهر حیدرآباد* است»»

در این لحظه بود که دکتر چیتاله با سرعتی که رکورد قهرمان پاراالمپیک را چند ثانیه ای بهبود بخشیده بود (دکتر معلول و ورزشکار هست) و بوی سوختگی چرم ته کفشش ناشی از سائیده شدن با سرعت غیرمجاز بر کف در فضا پراکنده شده بود از دفترش جفتک زد بیرون، اوه ببخشید دوید بیرون و همه رو با همکاری چند نفر دیگه مطلع کرد و بعد بلافاصله با پلیس تماس گرفت و تیم کشف و خنثی سازی بمب در جیک ثانیه به کالج اومد و کالج خالی از آدمیزاد شد.

شاهدان عینی گزارش دادند که اون 3 تا سگ ولگرد که همیشه جلوی دپارتمان شیمی خواب هستند نیز از خواب پا شدند و همراه با جماعت وحشت زده از کالج فرار کردند.

تیم خنثی سازی و کشف هم الحق و الانصاف با از خود گذشتگی تمام و با سرعت قابل تقدیر تمام کالج را زیر و رو کردند و به جز یک پاکت پان** که معلوم نبوده مال کدوم بنده خدائی بوده هیچ جسم مشکوکی پیدا نکردند و در ساعت 13 یعنی نیم ساعت قبل از مهلت بمب گذاران (زکی) با جرات اعلام کردند که نامه ساختگی بوده و بمب در کار نیست و دقیقا هم همین طور بود که اونها گفتند و خطری در کار نبوده و ماجرا به لطف خدا ختم بخیر شد.

پی نوشت :

*بمب گذاری حیدرآباد، حرکت ناجوانمردانه یک گروه تروریستی بود که چندی پیش 3 نقطه پرتراکم در حیدرآباد رو بمب گذاری کردند و یک فاجعه انسانی به بار اووردند.

**پان یک ماده مخدر ضعیف است که در هند و پاکستان و متاسفانه در بعضی از نقاط ابران به وفور یافت میشود و ممنوعیت قانونی برای استفاده ندارد.معمولا هندیها موقع پان مصرف کردن گانش رو هم بنده نیستند(گانش = خدای هندوها) و من برای نشون دادن ولوله ای که موقع خالی کردن کالج پیش اومده بود از این مزاح استفاده کردم.

مطلب را به بالاترین بفرستید: رآ، مین RaaMeen ::: دوشنبه 86/7/9::: ساعت 10:16 عصر