درد دلی که از دل نیامد که به دل بنشیند

درد دلی که از دل نیامد که به دل بنشیند

سلام.

چند روز پیش در سایت شیعه نیوز به خبری برخوردم که همون اول دوست داشتم قسمتهائی از اون رو تکمیل کنم.اما با خودم گفتم اجازه بدم تا نظرات خوانندگان زیادتر بشه تا ببینم نظرات اونا نسبت به خبر چیه.حالا اینقدر این نظرات برای من جالب بود که شاید بیشتر در مورد نظرات صحبت کنم تا خود خبر.

خبر و نظرات رو میتونین از اینجا بخونین:http://www.shia-news.com/Shownews.asp?Code=86072301&Comment=Yes#Comment

قبل از شروع میخوام کمی در مورد پونا صحبت کنم.شاید الان در ایران خیلیها نه تنها تحصیل در هند بلکه تحصیل در خارج از کشور با یاد پونا براشون تداعی بشه.علت هم پر واضح است.بیش از 12000 دانشجوی ایرانی در این شهر مشغول به تحصیل هستند.(آمار از مسعول ثبت دفتر اتباع خارجی پلیس پونا میباشد که به نظر هم صحیح میرسد).

در واقع همیشه از زمانهای قدیم تعدادی دانشجوی ایرانی در دانشگاه پونا بوده اند.تا سال 1381 این روند به طور عادی جریان داشت.بطوریکه طبق آمار سفارت ایران در دهلی که توسط دکترکافی رایزن علمی ایران در هند در جلسه تودیع ایشان اعلام شد دقیقا 86 نفر دانشجوی این دانشگاه بودند.

در سال بعد این تعداد ناگهان افزایش چشمگیری پیدا کرد.خوب این خبر کمی ناخوشایند به نظر میرسید که چگونه با این همه دانشگاه دولتی و آزاد و پیام نور و علمی کاربردی وپردیسهای بین المللی در ایران به یکباره این همه دانشجو باید از ایران به دانشگاه پونا بیاید.

دقیقا 3 سال پیش بود که خبری با تیتر تحصیل سیاه در کشورهای ارزان به روی خبرگزاریها رفت...

مصاحبه از قول دکتر رحمتی مدیرکل بورس و امور دانشجویان وزارت علوم تحقیقات و فناوری بود که ایشان در آن مصاحبه فرمودند تحصیل در بعضی کشورها و شهرپونا در هند ارزش علمی ندارد و دانشجویان بیشتر گرفتار فساد میشوند و....

دانشجویان بسیار از این خبر متاسف و ناراحت شده بودند که چطور ممکن است به همین راحتی و در چند جمله اعتبار یکی از بهترین دانشگاههای آسیا که دانشگاه 5 ستاره به حساب میآید و تعداد قابل توجهی هم ایرانی دارد به اینگونه توسط یک انسان فرهیخته به باد انتقاد گرفته شود.ایشان از پونا به نام محل فساد نام برده بودند و گفتند در بازدید خودم از پونا متوجه این قضایا شدم.

آن زمان برای ما عجیب بود که ایشان آن یک شب را در کجا بودند یا از کجا این خبر به ایشان داده شد که اینگونه در مورد امن ترین و شادترین شهر هند (آمار وزارت کشور سال 2005 هند) اینگونه برداشت کردند.

اما دیری نگذشت که آقای کافی در جمع دانشجویان در اوایل سال 2005 میلادی از قول دکتر رحمتی گفتند که اشتباه خبرنگار باعث شده تا خبر اشتباه چاپ شود و بعد هم آنهمه بازخورد داشته باشد.در هر صورت این خبر تکذیب شد و خیال دانشجویان هم کمی راحت تر.

از آن زمان به یکباره پونا بر سر زبان دانشجویان علاقه مند به تحصیل در خارج افتاد و شرایط بگونه ای شد که میبینید در عرض 5 سال تعداد دانشجویا چند برابر شده است.یعنی از تقریبا 100 نفر در سال 81 به حداقل 10000 نفر در سال 86 یعنی جهش 100 برابری معادل 9900 نفر در طی 5سال.

************************************************************

من زیاد با سایت شیعه نیوز آشنا نبودم اما در این چند روز که تحقیق کردم دیدم یک سایت پربار با بینندگان پروپاقرص و مطالبی بس خواندنی است.باورش برایم سخت بود که شیعه نیوز بخواهد یک خبر ناموثق را حتی با نام درد دل یک دانشجو به همین راحتی در سایت خود قرار دهد.

شاید در کانونهای ایرانیان خارج از کشور پونا متنوع ترین مرکز ایرانیان باشد که از طبقات مختلف و درجات مختلف علمی،تحصیلی،اقتصادی و فرهنگی دانشجو ومقیم دارد.

گاها هم عدم تطابق عقاید دوستان ایرانی با هم باعث نارضایتی از یکدیگر میشود. اما به جرات میگم چیزی که به عنوان درد دل دانشجوی محترم در این سایت نوشته شده است بیشتر نیاز به بررسی دارد و اصلا واقعیت پونا نیست.

اول بذارید برم سراغ نظرات.

مثلا اولین نظر (ساعت 21 پنجشنبه 18 اکتبر) گفته اند که بعضی از کالجها از دختران ایرانی میخواهند که بیرون از آزمایشگاه هم روپوش بپوشند تا پوشش آنها باعث تاثیرپذیری هندیا نشود.

یا اینکه در خود خبر جائی نوشته به خدا اینها اینجا آبروی هر چه ایرانی هر چه مسلمان و هر چه شیعه را برده اند. آنها هر که و هر چه که باشند به اسم مسلمان ایرانی معرفی می شوند و آبروی ما را برده اند. همینقدر به شما بگویم اروپائیان همجنس باز هم از شکل و رفتار آنها تعجب می کنند. پیگیری بفرمائید کسی را حتی شده مخفیانه بفرستند تا این وضعیت را تحقیق نمایند. اینها با اجازه و با پول و سرمایه مملکت ایران اینجا آمده اند. سعی شود لااقل اینها به اسم تحصیل و سفیر فرهنگی کشورمان به کشورهای دیگر نروند. این وظیفه من مسلمان ایرانی بود که به شما ابلاغ نمایم.

**************************************************

در سال دوم و گاها سوم دانشگاههای پونا درسی به نام زبان خارجی است که اکثر دانشجویان زبان انگلیسی را انتخاب میکنند.در قسمتی از این کتاب عملا علل موفقیت چشمگیر هند در سالهای اخیر احترام متقابل ادیان و مذاهب و جدا کردن آنها در روابط خصوصی و اجتماعی مردم هند بیان شده است و صراحتا از آن به عنوان هدیه روشنفکران به هند یاد شده است که امروز هند کشور 72 ملت با بیش از 1600 زبان (زبانی که هم نوشتار و هم گفتار متفاوت است) توانسته است طبق همین اصل به عنوان یک قدرت نطامی و اقتصادی در قرن 21 معرفی شود و تا آنجا که از هند پس از امریکا و چین به عنوان سومین قدرت اقتصادی جهان در سال 2020 یاد میشود.

در این کشور شما میبینید که افراد لائیک و مسلمان و... دست در دست هم برای پیشرفت زحمت میکشند.در این کشور که مسلمانان تنها 12 درصد از جامعه هستند (آمار از سایت رسمی جمعیت مسلمانان در تمام دنیا در سال 2007) تولد پیغمبر اسلام جشن عمومی است.محرم عزاداری مسلمانان است.نماز عید فطر به باشکوه ترین شیوه ممکن برگزار میشود.جشن هندوها با همراهی مسلمانان برگزار میشود.

شما با هر لباسی که دوست داشته باشی و با هر پوششی میتوانی زندگی کنی و احترام از سیرتت داشته باشی نه از طاهر و صورتت.

در همان درس،هند کشور Unity in Diversity خوانده شده و همیشه هم همین سوال امتحانات است که علت پیشرفت چشمگیر هند یا انقلاب نوین هند چیست.

چیز دیگری که از تجربه چند ساله زندگی در هند یادگرفتم این بود که هندیها در کمال آزادی که دارند همیشه پوششهای مناسبی دارند.مناسب یعنی اینکه کم پیش میاد شما خانم دانشجوئی را با دامن کوتاه در کالج ببینی اما زمانی که در همین کالجها جشن گرفته میشود (معمولا سالی چندین بار جشن گرفته میشود) لباسی میپوشند که مانند بازیگران هالیوود میشوند و با آرایش مناسب همان جشن به کالج می آیند جدا از اینکه بخواهند بقول ما ایرانیها تابلو شوند چون اصلا کسی نیست که آنها بخواهند جلویش تابلو شوند و بعد از جشن هم به همان منوال همیشگی.

در هر لحظه که اراده کنی میشود برنامه مذهبی را نگاه کرد و در همان لحظه هم میتوان براحتی برنامه های بزرگسالان زا از تلویزیون دید.

شاید به کمترین چیزی که در اینجا توجه شود پوشش است.در واقع اگر هم از پوشش کسی واقعا ناراحت باشند نمی آیند به من و امثال من بگویند که حرفشان راه به هیج جا نبرد.بلکه در کسری از روز میتوانند طرف را برای همیشه از هند دیپورت کنند.

آن شخصی که چنین حرفی زده که به ایرانیها میگویند خارج از آزمایشگاه روپوش بپوشند مرا شوکه کرد.بخصوص زمانی که فهمیدم علتش چی هست.

در این چند روز با پرسشهائی که کردم چنین کالجی را پیدا نکردم.یعنی چنین چیزی کاملا مخالف عقیده جامعه هند است.در کشوری که در هر 100 متر یک عکس نیمه بریان در خیابان برای تبلیغات یا به هر منظور دیگری وجود دارند و سینماهایش که باشگاه تبلیغاتی پوششهای برهنه است خالی از تماشاگر نمیشود باید از ایرانیهای کالج بخواهند که ....یعنی رئیس کالج برای چه اینها را پذیرش کرده است؟آیا اجباری بوده با هست؟یعنی اینقدر ما نایرانیها اینجا تضعیف شدیم که به پوشش ما هم کسی باید کار داشته باشد؟آن هم تا این حد؟

به شرافتم قسم میخورم اگر نوشته سایت شیعه نیوز در مورد ابراز نظر اروپائیهای همجنس باز در مورد دختران ایرانی درست باشد همین امروز ترک تحصیل میکنم.این برادر ما چه از ایرانیها دیده یا اصلا با کدام همجنس باز اروپائی در ارتباط بوده که وی چنین حرفی به او زده است و او هم به دل گرفته؟ و او چه قدر ضعیف بوده که نتوانسته با دلایل روشنتر از روز آن اروپائی یا عرب را سر جای خودش بنشاند.آیا شما تحت تاثیر حرفهای آن افراد باید چشمت را هم ببندی و اینگونه درد دل کنی که با آبروی دختران ایرانی در پونا اینگونه راحت برخورد شود.

اگر بک عده عرب که وضعیتشان برای تمام ایرانیها روشن است در زمینه های علمی و فرهنگی خود را آنقدر ذلیل میبینند که دهان به تهمت زدن به دختران ایرانی باز میکنند شما باید به همین راحتی حرف نسنجیده آنها به دلت بنشیند.مگر دختران ایرانی چکار میکنن؟چرا اینهائی که تو میبینی ما نمیبینیم.البته ناگفته نماند که ما خیلی خیلی شنیدیم اما هر چه برای صحت این حرفها بیشتر دویدیم بیشتر به در بسته خوردیم.

اگر عده معدودی هستند که شما چیزی ازشان دیده ای یا شنیده ای نباید اینطور باشد که نامه به این شکل بنویسی.مگر در جامعه آزاد هر جور خواستن لباس پوشیدن و درس خواندن و تفریح کردن جرم است یا به چه شکل باعث میشود که هنجارشکنی تلقی شود که صد البته اینطور هم نیست.

نکند خدائی ناکرده به خودمان اجازه دهیم وارد حریم خصوصی افراد شویم و یا آنکه با دیدن ظاهر شخصی در مورد باطن و سیرت وی قضاوت کنیم.

نکند با اطلاعات نادرست خودمان باعث رنجش دیگران شویم و بدتر از همه اطمینان و صمیمیت را از جامعه ایرانیان بیرون کنیم.این کار شان مسلمانی نیست.نکند حرفی بزنیم و ناراحتی ای پیش بیاوریم که گلهایمان را از خاک وطن دور کنیم.نکند کاری کنیم که 1400 میلیلرد دلار سرمایه مردم شریفمان خارج از این مملکت باقیبماند.

نکند ما دختران ایرانی که با تحصیلشان در همین دانشگاه و به همین شکل که هر 2 میبینیم باعث افتخار ایرانمان شده اند را دلسرد کنیم.

ختم کلام میگویم که دختران ایرانی در جامعه هند باعث حفظ آبرو هستند.دختران ایرانی باز هم نشان دادند که در محیط دانشگاهی حتی اگر خارج از ایران باشد از پسران جلوترند.این دختران شاید از نظر بعضی از ما چون پوشش ایران حاضر را ندارند، ما را دلزده کنند اما بخدا که در جامعه هند باعث افتخار ما هستند.

اینحا نامحرمی به دنبال سواستفاده و تجاوز به حریم خصوصی آنها نیست، در غیر اینصورت دختر فهیم ایرانی میتواند دست به انتخاب بزند.همانطور که در داخل مرزهای سیاسی ایران این کار بجا را کرده است.

ایرانی هر جا هستی ، به هر زبانی که حرف بزنی، هر طور که لباس بپوشی بدان امروز زمان تفرقه نیست.امروز هر دشمنی منتظر است تا تفرقه را سر ساده ترین مسائل ممکن مثل پوشش بین ما ببیند تا نقشه های شومش را عملی کند.

مگر اینجا مامور و قانون و پلیس ندارد که اگر کسی انگشت نما شود او را به حال خود رها کنند.مگر به همین راحتی میشود دختری به امان خدا اینجا هر کار خواست با ویزای دانشجوئی بکند و بعد پلیس بیتفاوت نظاره گر انگشت نما شدن شخصی خارجی در جامعه شان باشد.

باور داشته باشید که ایران اسلامی امروز بیش از همه چیز به وحدت ایرانیانش نیاز دارد.نباید بین خود تفرقه درست کنیم.نباید قضاوت نابجا داشته باشیم یا حتی اجازه دهیم که یک اجنبی به همین راحتی در مورد ناموس ما هر چه میخواهد بگوید.هر چند حرفهائی که اینجوری از طرف عده قلیلی _به اصطلاح_ دانشجویان عرب (دانشجوی عرب؟؟) به شما گفته شده چیزی نیست که شما در جواب آن بمانید.دخترهای ایرانی با هر وضعی که برای آنها سوال برانگیز است اینجا درس میخوانند و به نوبه خود افتخار می آفرینند نه اینکه مثل خانمهای سایر کشورها زیر بار مشکلات اینجا احساساتشان گل کند و شانه از زیر بار مسولیت خالی کنند.

مولای متقیان علی (ع) توصیه میکند هر آنچیز که بر خود میپسندید بر دیگران هم بپسندید و هر آنچیز که بر خود نمیپسندید بر دیگران هم نپسند.

پی نوشتها :

امیدوارم این نوشته باعث ناراحتی کسی نشود.آرزوی شخص خود من پیشرفت جامعه ام است ولی آفت این پیشرفت همین دلزدگیهای بیمورد یا شاید قضاوتهای نابجا باشد.

لازم به ذکر است که گروهی از مسلمانان هندی به دنبال این هستند که با مدارکی اثبات کنند جمعیت مسلمانان هند بیش از 20 درصد کل جمعیت است.یکی از توجیه هایشان هم این است که آمار نشان داده از زمان استقلال پاکستان مسلمانان در این کشور 5 برابر بیشتر شده اند و اگر در هند هم 5برابر بیشتر شده باشد امروزه جامعه هند 20 درصد مسلمان دارد.

یک خاطره

یک روز گوشه ای از کالج نشسته بودم و چند تا ایرانی تازه وارد هم در کنار من نشسته بودند و صحبت میکردند.یکیشون گفت: یه دوست عرب دارم میگه من ماهی 15000 روپیه خرج خودمه و ماهی هم 20000 تا خرج دوست دختر ایرانیم میکنم.

این حرفو که شنیدم از جام پا شدم و رفتم پیش اون آقا پسر و ازش خواستم اون عرب رو به من نشون بده.(نه اینکه مثل بعضیها غیرتی بشم و بخوام سر اون عرب رو ببرم نه.هر کس اختیار زندگی و علاقه خودشو داره).اون پسر به من من افتاد و گفت من که نشنیدم دوستم میگفت.من گفتم که من به شما 35000 روپیه میدم (15000+20000 که میشد خرج یک ماه زندگی عربه و دوست دختر ایرانیش) و شما به من اون دوستت رو نشون بده.خلاصه از ما اصرار و از این برادر هم من و من.تا اینکه با طرح یک سری سوال دیگه معلوم شد که کاملا یک حرف من در اوردی زده.

نتیجه: دوستی خیالی اون پسر و دختر نه تنها در هند عیبی نداره بلکه بسیار هم عادی هست.البته به شرط اینکه دوستی باشه نه ولگردی.اما قضاوت در مورد اون هموطن با شما.

مطلب را به بالاترین بفرستید: