دوستان یکی یکی فی لطر شدند، بلاگری نمونده غیر از خود من

دوستان یکی یکی فی لطر شدند، بلاگری نمونده غیر از خود من

جالبه.یعنی خیلی جالبه.

امروز یعنی همین چند لحظه پیش،بعد از یک مدت طولانی اومدم یه سر به این وبلاگم بزنم ببینم چه خبره،من نبودم کسی هکم نکرده یا احیانا کسی کامنت نذاشته که یه ذره ذوق کنم

.خوب جای خوشحالی داست که اگه کامنت نداشتم حداقل وبلاگم سر جاشه،چون وقتی به لینکهای دوستانم مراجعه کردم خیلی جالب دیدم که تعداد قابل توجهیشون مسدووووووووووووووود شدن

،اونم به حکم غذائی ،ببخشید قضائی

.حالا با این دوستام چجوری باید در تماس باشم از این به بعد خدا میدونه.

پی نوشتهای بی ربط:

یه مقاله خوندم خیلی جالب بود.عنوانش این بود: اختصاصی سازی به جای خصوصی سازی،فکز کنم تو تابناک بود

.
یکی از دوستانمون که وبلاگش مسدود شده بود یا بقولی فی لطر (همون فیلتر سابق) شده بود تو جانباز جنگ تحمیلی بود.(میدونم بیربط بود).
با خودم فکر میکردم این پدر و مادرای ما که فیس بوک نداشتند تو جوونیشون پس روزی 12 13 ساعت چکار میکردند؟
موقع رانندگی با موتور کلاه ایمنی استفاده کنین و موقع رانندگی با اتوموبیل از کمربند ایمنی استفاده کنید.لطفا جا به جا نکنید،لطفا سوال نفرمائی چرا.

مطلب را به بالاترین بفرستید: